Akademik Veri Yönetim Sistemi
Sayımer İ. (Yürütücü), Küçüksaraç B.
TÜBİTAK Projesi, 2017 - 2019
ÖZET
Araştırmanın temel amacı, Kocaeli il ve ilçe belediyelerinin e-yönetişim çerçevesinde yeni medya ortamlarında sunmuş oldukları hizmetleri ve e-belediyecilik performanslarını ölçmek, yurttaşların bu hizmetlerle ilgili farkındalıklarını, kullanım ve dijital beceri düzeylerini ortaya koymak, belediye-yurttaş etkileşimini ve tüm bu süreçleri etkileyen faktörleri değerlendirmektir. E-yönetişim; kamu kurumları ile paydaşlar arasında yeni iletişim teknolojileri sayesinde artan etkileşimli karşılıklı ilişkileri, kamu politikalarının oluşturulması, sunumu ve denetlenmesi sürecinde bilgisayar teknolojilerini temel alan, şeffaf ve verimli bir yönetim anlayışını temsil etmektedir.
Türkiye'nin 2000'li yılların başından itibaren geniş kapsamlı bir politikanın içinde sürdürmekte olduğu Bilgi Toplumu Stratejisi ve e-dönüşüm eylem planı belediyeleri de kapsamaktadır. Bu bağlamda gündeme gelen e-yönetişim yaklaşımı ve e-belediyecilik uygulamaları giderek yaygın biçimde kullanılmaya başlanmıştır. Bu uygulamalar tüm kamu hizmetlerinin sunumunu ve hizmetlere erişimi kolaylaştırıp hızlandırmış, belediye-yurttaş etkileşimine ve katılımcı yönetim anlayışına olumlu yönde katkı sunmuştur. Araştırma bu sürecin hem Kocaeli belediyelerinde hem de yurttaşlar açısından işleyişini ortaya koymayı ve elde edilen bulgular doğrultusunda öneriler getirmeyi hedeflemektedir. Bu eksende tasarlanan araştırma çerçevesinde Kocaeli'de yaşayan, 18 yaş ve üzeri 600 yurttaşla yüz yüze anket çalışması yapılmış, toplam 13 Belediyenin yetkilileriyle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiş, araştırma kapsamındaki belediyelerin web siteleri ve sosyal medya hesapları içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular itibariyle belediyelerin e-yönetişim yaklaşımlarının ve e-belediyecilik uygulamalarının geliştirilmeye muhtaç olduğu saptanmış; yurttaşların sadece küçük bir bölümünün e-belediyecilik hizmetlerine yönelik farkındalıkları olduğu, kullanım düzeyi, dijital beceri ve katılımcılığın oldukça sınırlı kaldığı görülmüştür. Sonuçlar bu doğrultuda değerlendirilip tartışılmıştır.