Yardımoğlu Yılmaz M. (Yürütücü)
TÜBİTAK Projesi, 2017 - 2018
Diyabetes
mellitus (DM), insülin eksikliği ya da insülin etkisindeki defektler nedeniyle
vücudun karbonhidrat, yağ ve proteinlerden yeterince yararlanamadığı, sürekli
tıbbi bakım gerektiren, kronik bir metabolizma hastalığı olarak
tanımlanmaktadır (D'Souza et al. 2009).
Diyabete bağlı
infertilitenin diyabetin komplikasyonları arasında yer aldığı bilindiği için
projemizde infertiliteye neden olan ovaryum dokusundaki yapısal değişimler
incelendi ve bu değişimlere karşı Atorvastatin etken maddesini içeren bir ilaç
tedavisi alan grup ile karşılaştırıldı. Streptozosin (STZ) ile diyabetik hale
getirdiğmiz Wistar Albino sıçanlar üzerinde Atorvastatin etken maddesini içeren
bir ilaç 21 gün süre iki farklı dozda (10mg/kg/gün ve 20mg/kg/gün) verildi.
Sonunda alınan kan ve ovaryum dokularında biyokimyasal ve histolojik
incelemeler yapıldı. Kan örneklerinde Malondialdehyde (MDA),Glutathione (GSH),
Pentraxin-3 (PTX3), Transforming Growth Factor β (TGF β), Anti Müllerian
Hormone (AMH), insulin düzeyleri belirlendi. Ovaryum doku kesitleri ışık
mikroskobunda H ve E ile boyanarak rutin ve folikül sayımı yapıldı. Seri doku
kesitleri; VEGF ve TGF β immunohistokimya tekniği ile incelendi. TUNEL kiti ile
apoptozis değerlendirildi. Elektron mikroskobik incelemeler Marmara
Üniversitesinde transmisyon elektron mikroskobunda yapıldı. DM sıçanların
ağırlıkları deneylerin sonuna kadar düşmeye devam etti ve 150 gramın altındaki
hayvanlar öldü. Bu sonuçlar Atorvastatin’in hayvanların yaşamlararını devam
ettirmelerine önemli bir etki gösterdiğini ortaya koymaktadır. Atorvastatin
tedavi grubunda hayvan kaybı olmadığı ve genel durumlarının iyileştiği
gözlendi.
Kanda ve
ovaryum doku homojenatında, lipit peroksidasyon ürünü olan MDA oksidan olarak
ölçüldü ve DM grubunda yüksek değerlerde bulundu. 20 mg/kg kullandığımız
Atorvastatin, hem hasta hem sağılıklı kontrol grubunda MDA ve Pentraxin-3
düzeylerinin yüksek bulunması ve histolojik olarak görünümü bize yüksek dozda
Atorvastatin tedavisinin toksik etki gösterdiğini düşündürdü. 10 mg/kg
Atorvastatin alan grupta antioksidan olarak Glutatyon, ovaryum doku
homojenatında daha yüksek düzeylerde bulundu ve bu bulgumuz diğer
araştırmacıların Atorvastatinin
antioksian özeliklerini gösteren
çalışmalarıyla uyumluydu (Parlakgümüş, 2014). Doza bağımlı kulandığımız
ilaç (10 mg/kg Atorvastatin), AMH üzerinde yükseltici etki göstermiştir. 10
mg/kg Atorvastatin alan gruplarda (DM, sağlıklı) VEGF ekspresyonunun
yükseldiğini ve bu gruplarda atretik folikül sayısının azaldığını gözlemledik.
Ayrıca TGF-β ekspresyonu yüksek bulunduğu gruplarda VEGF ekspresyonu düşük
çıkması dikkat çekici bir bulgudur. Böylece diyabetin sıçan ovaryumları
üzerindeki olumsuz etkilerini ve Atorvastatin’in bu etkilere karşı
koruyuculuğunu değerlendirdik.