Social Mentality And Researcher Thinkers Journal, cilt.8, sa.55, ss.30-44, 2022 (Hakemli Dergi)
Bu çalışmada ebeveynlerin çocuklarından bir şeyler öğrenip öğrenmediği araştırılmak istenmektedir.
Literatürde ebeveynlerin çocuklarından öğrenmesi hakkında bir yayına rastlanılmamıştır. Bu çalışma bu
yönüyle özgündür. Çalışmada anket tekniği kullanılmış olup 285 ebeveyn anketi doldurmuştur.
Çalışmanın temel bulguları şunlardır: Ebeveynlerin büyük çoğunluğu çocuklarının ödevlerine yardım etmekte;
çocuklariyla üç saatten fazla çocuklarıyla vakit geçirmektedir. Çocukların büyük çoğunluğu öğrendiklerini
anne babalarına anlatmaktadır. Ebeveynlerin büyük çoğunluğu çocuklarının kendilerinin gelişimine katkı
sağladığını ifade etmiştir. Ebeveynlerin büyük çoğunluğunun çocukları ile siyasi gündem ve ekonomi
hakkında konuşmadığı, bu konuda çocuklarından bir şeyler öğrenmedikleri görülmektedir. Ebeveynlerin
çoğunluğu çocukları ile toplumsal olaylar, fen konuları, sosyal bilimler konuları, spor, gündelik yaşantı, dini
konular ve teknoloji hakkında konuştuklarını ve bu konularda onlardan bir şeyler öğrendiklerini ifade
etmişlerdir. Çocukların yaşı ve aileleriyle siyasi gündem, ekonomi, toplumsal olaylar, fen konuları, sosyal
bilimler konuları, spor, gündelik yaşantı, dini konular ve teknoloji konularında bir şeyler öğretmeleri
arasındaki korelasyon ilişkisine bakılmıştır. Buna göre çocukların yaşı ile aileleriyle bu konulardaki paylaşımı
arasında çok anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Yani çocukların yaşı arttıkça aileleriyle bu konularda paylaşımları
artmaktadır.
Çocukların büyük çogunluğu ebeveynlerini eleştirmektedir. Çocukların çoğunluğu ailelerinden kendilerini
geliştirmelerini talep etmektedir. Ebeveynlerin çoğunluğu çocuklarının taleplerini karşılamak için kendilerini
geliştirme çabası içindedir. Ebeveynin öğrenim durumu ile çocuklarının anne babalarına yaptığı katkı arasında
anlamlı pozitif bir ilişki tespit edilmiştir. Yani anne babanın eğitim düzeyi arttıkça çocuklarından bir şeyler
öğrenmesi artmaktadır.