Akademik Arastırmalar ve Çalışmalar Dergisi, sa.Prof.Dr. Alaeddin Yavaşça Özel Sayısı - Haziran 2010, ss.31-39, 2010 (Hakemli Dergi)
1980‟lerden itibaren giderek güçlenen Post Keynesgil okulun temelleri, 1950‟lerin
başında Keynesgil ve Neo Klasik iktisatçıları uzlaşma noktasına götüren Neo Klasik
Sentez‟e kadar uzanır. Post Keynesgil okulun dayandığı temel nokta; ekonomilerin uzun
dönemde dahi kendiliğinden tam istihdam dengesine ulaşamayacağı, genel durumun eksik
istihdam dengesi olduğu fikridir. Post Keynesgiller homojen bir grup olmamakla birlikte
tümü dengesizlik, Keynesgil belirsizlik, istikrarsız yatırım fonksiyonu, paranın ve
sözleşmelerin önemi, para arzının endojenliği, ekonomik ve politik kurumların, gelir
dağılımının önemi ilkeleri etrafında birleşirler ve devletin hem kısa hem de uzun dönemde
ekonomiye müdahalesinin gerekli olduğuna inanırlar. Post Keynesgil grup içinde para ve
maliye politikalarının etkinliği konusunda farklı görüşlere sahip gruplar mevcuttur.
Nicholas Kaldor ve Basil Moore gibi bazıları işsizliğin tek başına para politikası ile
azaltılamayacağına inanırlarken, Hyman Minsky ve Paul Davidson ise para politikasını
işsizliği azaltmanın etkin bir aracı olarak görürler. Maliye politikasının gelir bölüşümünü
etkileme açısından etkin, ancak yetersiz olduğunu kabul ederler, geleneksel para ve maliye
politikları yanında gelirler politikasını da önerirler.