Bu çalışmanın amacı Suriye göçü sonrası Suriyeli kadınlarla evlilik söyleminin medyada nasıl ele alındığını anlamaya çalışmak ve bu doğrultuda yapılacak sosyal hizmet uygulamalarını ele almaktır. Çalışmada, nitel araştırma deseni ile içerik analizi yapılmıştır. Araştırmanın verilerini, 2011 yılı ile 2020 yılları arasında yerel (48 haber) ve ulusal (91 haber) gazetelerde internet haber kanallarında yer alan toplamda 139 yazılı haber oluşturmaktadır. Veriler ATLAS.ti nitel veri analiz programında analiz edilmiştir. Çalışmanın bulguları üç ana temada ele alınmıştır: (i) araştırmanın bulgularına göre Suriyeli kadınların karşılaştığı cinsiyet temelli sorunların birçoğu ve maruz bırakıldıkları şiddet medyada kavramsal torba olarak evlilikler üzerinden üstü örtülü bir biçimde ifade edilmektedir; (ii) evliliğin taraflarının temsili temasında, haber içeriklerinde evliliğin taraflarının yanlı temsil edildiği, Suriyeli kadınların “aile birliğini bozan” ve “tehdit” gibi kavramlarla tanımlandığı gösterilmektedir; (iii) haber sunumunda başvurulan kaynaklarda evliliklerin özneleri olarak Suriyeli kadınlara başvurulmadığı kadınların madunlaştırılarak evliliklerin aktarıldığı görülmüştür. Medyadaki eril taraflı dilin göçmen kadınları ötekileştirdiği beş söylemsel manevra deşifre edilmiştir. Kamunun bakış açısını şekillendirmede etkin rol alan medyanın söylemindeki Suriyeli kadınlara yönelecek ayrımcı dili görmek bu bağlamda sosyal hizmette etkili savunuculuk yapabilmek adına önemlidir.
This study aims to understand how the discourse of marriage with Syrian women after the Syrian migration is handled in the media and to address the social work practices to be carried out in this direction. In the study, content analysis was carried out with a qualitative research design. The research data consists of 139 written news that appeared on internet news portals in local (48 news) and national (91 news) newspapers. The data were analyzed in ATLAS.ti qualitative data analysis program. The findings of the study were discussed under three main themes denoting that, firstly, many of the gender-based problems faced by Syrian women and the violence they are exposed to are named by the media as marriage. The representation of men, Turkish and Syrian women, are biased; Syrian women are stigmatized as a threat to men and family. Thirdly, the media does not refer to Syrian women as news sources and hence subordinates them. The study deciphered five discursive maneuvers in the masculine discourse of the media that marginalizes immigrant women. For increasing the sensitivity and advocacy capacity of social workers working with immigrants, it is essential to see the discriminatory media discourse towards Syrian women because media plays an active role in shaping the public's perspective and prejudices.
