Research Information System
KLINIK PSIKIYATRI DERGISI, vol.16, no.1, pp.161-171, 2009 (Peer-Reviewed Journal)
Amaç: Çalışmamızda şizofreni tanılı hastaların çocuklarında dikkat, bellek ve yürütücü işlevlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma grubunu ebeveynleri şizofreni tanısı almış, 8-15 yaş arasındaki, yüksek risk taşıyan 27 çocuk; kontrol grubunu ise ebeveyn ve birinci derecede akrabalarında psikotik bozukluk öyküsü bulunmayan 23 çocuk oluşturmuştur. Şizofreni tanılı ebeveynler SCID-I ile değerlendirilmiş, kontrol grubundaki çocukların ebeveynleri ile klinik görüşme yapılarak SCL-90-R uygulanmıştır. Çocuklardaki ruhsal değerlendirmede DSM-IV'e dayalı klinik görüşme yapılmış ve ebeveynlere Gadow ve Sprafkin Belirti Tarama Envaneri-4 verilmiştir. Tüm çocuklara Wechsler Çocuklar için Zeka Testi Geliştirilmiş Formu (WISC-R), Bender Gestalt Görsel Motor Algı Testi, California Sözel Öğrenme Testi - Çocuk Versiyonu (CSÖT-Ç), Wisconsin Kart Eşleme Testi (WKET), Stroop Resim Kelime Testi, Kategori Adlandırma Testi ve Weschler Bellek Ölçeği'nin Görsel Anlık Bellek Uzamı Alt Testi uygulanmıştır. Bulgular: Yüksek risk grubundaki çocuklar yürütücü işlevler, sözel bellek ve öğrenme testlerinde kontrol grubuna kıyasla daha düşük performans sergilemişlerdir. Performans düşüklüğü WKET'nin "tamamlanan kategori sayısı", CSÖTÇ'nun "Liste-1/5" ve "Uzun Gecikmeli İpucuyla Hatırlama" alanlarında istatistiksel anlamlılık düzeyine ulaşırken; çocukların taşıdıkları ruhsal hastalık tanıları kontrol altına alınarak bu testlerde değerlendirme yapıldığında, CSÖTÇ'ndan elde edilen puanlarda gruplar arasındaki farkın ortadan kalktığı görülmüştür. Sonuç: Yüksek-risk grubundaki çocukların yürütücü işlevlerde daha düşük performans göstermesi, şizofreni etyolojisinde nörogelişimsel varsayımı desteklemektedir.