Sakarya Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Fen-Edebiyat Dergisi, cilt.12, sa.2, ss.1-7, 2010 (Hakemli Dergi)
Genellikle
Türkiye’nin kuzeybatısında yaşayan ve “Manav” adıyla anılan Türkmen ağızlarında
Eski Türkçenin ŋ (ng) ve ń (ny) sesleri ile bunlardan
ikincisinin ayrışmasının sonucu olan y’li biçimler varlığını sürdürmektedir.
Bazı Manav Türkmen ağızlarında Gagauz Türkçesi ile Rumeli ağızlarındaki (ilk hecede) o > u ve ö > ü daralmaları
da görülmektedir. Bu durum çoğunlukla Kıpçak Türkçesinin Oğuz Türkçesine etkisi
olarak açıklanır. Öte yandan bölge ağızlarında görülen #k > # g
ötümlüleşmesi de tam bir Oğuz özelliğidir.
Bu
ağızlar Eski Türkçede bulunup Türkiye Türkçesinin yazı dilinde değişmiş olan bazı
unsurları korumaktadır. Yavuz kelimesinin ilk biçimi olan “yabız”ın olumsuz
anlamıyla Kandıra’da yaşaması ile bugünkü de- ve ye- fiillerinin Düzce ve
Balıkesir Gönen’de ilk biçimlerindeki gibi i’li kullanımı, bunun iki örneğidir.