Çalışmanın amacı; Türkiye'de lisans düzeyinde sayısal üretim ve hesaplamalı tasarımın mimari tasarım eğitimiyle bütünleşme düzeyini, bu bağlamda üniversitelerin mevcut durumunu incelemeyi ve bu çıkarımlar doğrultusunda öneriler sunmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada sayısal tasarım, sayısal üretim ve mekansal yansımalar olmak üzere üç başlık altında dijital üretim laboratuvarları olan dokuz üniversite incelenmiştir. Metodolojik olarak; derslerin içerik odaklı analizi ve sayısal üretim laboratuvarlarının mekansal analizi yapılmıştır. Ayrıca, bu araştırmada sayısal tasarım ve üretimin mimarlık eğitimi ve mekansal koşullardaki rolü hakkında kapsamlı bir anlayış kazanmak için öğretim üyeleriyle yarı yapılandırılmış görüşmeler kullanılmıştır. Sonuçlara göre, mimarlık bölümleri yeni laboratuvarlar inşa ederek, gelişmiş araçları bünyesine katarak ve müfredatları teknolojik gelişmeler ve mimari paradigma değişimine paralel olarak genişlemektedir. Ancak bu araştırma uygulama maliyetleri, güvenlik sorunları ve dijital üretim teknolojilerinin uygulanması için yeni bir müfredata karşı direnç oluşması gibi sınırlamaları da ortaya koymaktadır. Araştırmanın bulguları, gelişmiş sayısal üretim araçlarının mevcut mimarlık lisans müfredatına entegre edilmesinin ve ilgili seçmeli derslerin zorunlu hale getirilmesinin gerekliliğini göstermektedir.
This paper aims to examine the current state of digital fabrication and computational design integration with architectural design education at the undergraduate level in Türkiye and proposes recommendations for future development. This study examined nine universities with digital fabrication laboratories under three headings: digital design, digital fabrication, and spatial reflections. Content analysis of courses and spatial analysis of fabrication laboratories have been implemented as a methodology. Furthermore, this research employed semi-structured interviews with the relevant faculty members to gain a comprehensive understanding of the role of digital design and fabrication in architectural education and spatial conditions. According to the results, architectural departments are expanding by constructing new laboratories, incorporating sophisticated equipment, and reorientating the curriculum to align with technological advancements and shifts in architectural paradigms. However, this research also indicates the limitations, such as implementation costs, safety problems and resistance to a new curriculum for implementing digital fabrication technologies. The findings of this research indicate the potential benefits of integrating advanced fabrication tools into current curriculum, with the necessity of making elective courses mandatory while integrating them into the undergraduate curriculum.
