Kentte 24 saat içinde birbiriyle kesintisiz ilişkiler yaşanmaktadır. Bu ilişkiler, ekonomik, kültürel, sosyal, idari, hizmet ilişkileri şeklindedir ve donatı alanları ile sağlanmaktadır. Ülkemizde 3194 sayılı imar mevzuatında, yerleşim birimlerinde yaşayan nüfusun ihtiyacı olan donatı alanları için belli standartlar getirilmiştir. Ancak yerleşim alanlarında donatı alanlarının düzenlenmesinde yaşanan sorunlar sağlıksız kent dokusunun oluşmasına neden olmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Kocaeli İli kent merkezinde yer alan yerleşim birimlerinin kişi başına düşen donatı alanları standartlarına göre genel donatı yeterliliklerini daha rasyonel değerlendirmek üzere yeni hesaplama teknikleri önermektir. Çalışmada bu yeni tekniklerden biri olan bulanık mantık kullanılmıştır. Bulanık karar verme sistemleri keskin sınırlı ifadeler yerine birbirinin içine geçişmiş birden çok değere sahip (ambiguous) ifadeler içerdiğinden ifadeleri daha gerçekçi olarak modellemektedir. Bulanık mantık yaklaşımı ile her bir yerleşim biriminin kişi başına düşen donatıları bir bütün olarak değerlendirilmekte ve genel donatı yeterliliği sorgulanmaktadır. Böylece gerçek veriler ve bu verilerin etiketleri ile yazılan kurallar yardımıyla daha anlamlı ve gerçekçi sonuçlar elde edilmektedir. Geliştirdiğimiz bu sisteme Bulanık Donatı Yeterliliği Karar Verme Modeli ismi verilmiştir. Bu sistemin Kocaeli’ndeki 9 mahalle örneği üzerinde uygulanmasıyla elde edilen yeterlilik sonuçları klasik donatı yeterliliği hesaplama yöntemiyle karşılaştırarak başarımı sınanmıştır.

Anahtar kelimeler: Kocaeli yerleşim birimleri, sosyal donatı alanları, bulanık mantık yaklaşımı.