Amaç: Juvenil idiyopatik artrit (JİA), çocukluk çağının en sık görülen kronik artrit türüdür. On altı yaşından önce başlayan, altı haftadan uzun süren ve diğer nedenlerin dışlandığı artrit vakalarının tanısıdır. Uzun süreli immünomodülatör/immünsupresif tedavi alan bu hastalarda enfeksiyonlara yatkınlık artar; bu nedenle, enfeksiyonları önlemeye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri, özellikle aşılama, JİA hastalarının yönetiminde kritik önem taşır. Bu çalışmanın amacı, JİA tanılı çocuk hastaların tanı anında ve izlem süresince hepatit A ve hepatit B aşılarına karşı geliştirdikleri bağışıklık yanıtlarını değerlendirmektir. Yöntem: Çalışma, Ağustos 2020-Haziran 2024 aylarında Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Romatoloji Bilim Dalı’nda takip edilen JİA hastalarını kapsamaktadır. Hastaların demografik ve klinik verileri, aşı geçmişleri, hepatit A ve B serolojileri geriye dönük olarak incelenmiştir. Hepatit B yüzey antikoru (anti-HBs) titresinin 10 IU/L ve üzerinde olması anlamlı kabul edilmiştir. Eksik bağışıklığı olanlara üç doz hepatit B virüsü (HBV) ve iki doz hepatit A virüsü (HAV) aşısı uygulanmıştır. Bulgular: Toplamda 190 (98 kız, 92 erkek) hastanın hepatit serolojisi incelendi. Hastaların ortanca semptom başlama yaşı 111 (6-217) ay, tanı alma yaşı 113 (6-218) ay ve değerlendirme sırasındaki yaşları 150 (9-232) aydı. Hastaların %50,5’inde anti-HBs pozitifti ve HAV immünoglobulin (Ig) G ise %51,1’inde pozitifti. Anti-HBs negatif olan 94 hastanın %47,8’i yeniden aşılandı ve bu grubun %33,3’ünde seropozitivite sağlandı. Anti-HAV IgG negatif olan 93 hastanın 24’üne (%25,8) rapel aşı uygulandı ve 10’unda (%41,6) aşılama sonrası seropozitif yanıt sağlandı. Sonuç: JİA hastalarında seropozitivite oranı normal popülasyona göre daha düşük olduğu gözlemlenmiştir. Bu bulgular, bu hasta grubunda aşılama stratejilerinin daha etkili hale getirilmesi gerektiğini ortaya koymaktadır.
Objective: Juvenile idiopathic arthritis (JIA) is the most prevalent chronic arthritis in childhood, manifesting as arthritis that commences before the age of 16, persists for more than six weeks, and excludes other potential etiologies. Patients receiving long- term immunomodulatory/immunosuppressive therapies exhibit an augmented susceptibility to infections. Consequently, preventive healthcare services, particularly vaccination, assume a pivotal role in the management of JIA patients. The aim of this study is to evaluate the immune responses to hepatitis A and hepatitis B vaccines at the time of diagnosis and during follow-up in children diagnosed with JIA. Method: This study included patients with JIA, who were followed between August 2020 and June 2024 at the Department of Pediatric Rheumatology. Patients’ demographic and clinical data, vaccination history, and hepatitis A and B serologies were retrospectively reviewed. An anti- hepatitis B surface antibody (anti-Hbs) titer of ≥10 IU/L was considered significant. Patients with inadequate immunity were received three doses of the hepatitis B virus (HBV) vaccine and two doses of hepatitis A virus (HAV) vaccine. Results: The hepatitis serology of a total of 190 patients (98 girls, 92 boys) was analyzed. The median age at symptom onset was 111 months (6-217), the median age at diagnosis was 113 months (6- 218), and the median age at the time of evaluation was 150 months (9-232). The results indicated that 50.5% of the patients were positive for anti-HBs, while 51.1% were positive for hepatitis A virus immunoglobulin G antibody (anti-HAV IgG). Among the 94 patients who were negative for anti-HBs, 47.8% had received vaccination, and 33.3% of this group subsequently became seropositive. Of the 93 patients who were anti-HAV IgG negative, 24 (25.8%) received a booster vaccine, and 10 of them (41.6%) developed a seropositive response after vaccination. Conclusion: It has been observed that the seropositivity rate is lower in JIA patients compared to healthy population. These findings suggest that vaccination strategies need to be strengthened for this patient group.
