Türk Ceza Kanunu’nda Yer Alan Duyularından veya Organlarından Birinin İşlevinin Sürekli Zayıflaması veya Yitirilmesi Kavramları: Sistematik Derleme


Creative Commons License

Çelik C., Ata U.

ADLI TIP BÜLTENI = THE BULLETIN OF LEGAL MEDICINE, cilt.27, sa.3, ss.279-287, 2022 (TRDizin) identifier

Özet

Türk Ceza Kanunu’nun 87, 89 ve 95. maddelerinde yer alan duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi hallerinden birinin meydana gelmesi sonucunda fiilin taksirle, kasten ya da işkence ile işlenmesine göre değişen oranlarda ceza artırımına gidilmektedir. Bu hallerin değerlendirilmesine yönelik kullanılan kılavuzda eksiklikler olması, kılavuza destek amacıyla kullanılması önerilen maddi tazminatın belirlenmesine yönelik kullanılan cetveller ile ilgili var olan tartışmalar ayrı bir kılavuza olan ihtiyacı günümüzde daha belirgin hale gelmiştir. Duyu ve organın işlevinin değerlendirilmesindeki var olan sorunlar adaletin adil dağıtılması sorununu da beraberinde getirmektedir. Uygulamadaki sorunlar göz önüne alındığında, ikinci basamak adli tıbbi değerlendirme olarak kabul edilebilecek duyu ve organ işlevinin değerlendirilmesi için ayrı bir kılavuza ihtiyaç duyulmaktadır. Türk Ceza Kanunu’nda ve tıbbi anlamda organ tanımı farklı değerlendirildiğinden, öncelikle adli tıp uygulamalarında organ kavramına alınacak vücut bölümlerinin tamamının tek tek tanımlanması uygulamada ortak dil birliğini sağlamada önemli olacaktır. Literatürdeki çalışmaların da oluşturulacak kılavuza dahil edilmesi güncelleme çalışmalarında daha güven verici bir yaklaşım sunacaktır. Adli tıbbi bakış açısına göre organ ve duyu kavramları nelerdir? Adli tıbbi muayenede işlevlerinin değerlendirilmesinde nelere dikkat etmek gerekir? Çalışmamızda, duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması/yitirilmesi kavramları hukuki ve adli tıp yönüyle ele alınacak ve bu soruların cevapları aranacak olup, uygulamada karşılaşılan sorunlar ortaya konarak çözüm önerileri tartışılacaktır

As a result of persistent weakening or loss of function of one of the senses or organs, which are stated in articles 87, 89 and 95 of the Turkish Penal Code, penalty increases are applied at varying rates depending on whether the act was committed by negligence, willful or torture. The need for a separate guide has become more evident today, as there are deficiencies in the guide used for the evaluation of these situations, and the existing debates about the charts used to determine the financial compensation recommended to be used to support the guide. The existing problems in the evaluation of the function of the senses and organs also bring the problem of fair distribution of justice. Considering the problems in practice, a separate guide is needed for the evaluation of sensory and organ function, which can be considered as a second-line forensic medical evaluation. Since the definition of organ is evaluated differently in the Turkish Penal Code and in the medical literature, first of all, it will be important to ensure a common language unity in practice, to define all the body parts that will be included in the concept of organ in forensic medicine practices. Including studies in the literature in the guide will provide a more reassuring approach in updating the guide. What are the concepts of organs and senses from a forensic medicine perspective? What should be considered in the forensic medical examination in the evaluation of their functions? In our study, the concepts of permanent weakening/loss of the function of one of the senses or organs will be discussed in terms of legal and forensic medicine and solutions will be discussed by revealing the problems experienced in practice.