Akademik Veri Yönetim Sistemi
YAŞAM VE MEKAN 2021 1. ULUSLARARASI KONGRESİ PAPA (PAndemik PAradokslar) Kongresi, 27 Mayıs 2021, ss.4
Özet
Mekanın deneyimlenme biçimleri arkeik dönemlerden 21yy. 'a kadar çeşitli etkilerle
dönüşüm geçirmiştir. Bu dönüşümlerin öznesi olarak bedenin mekanla ilişkisi çoğunlukla
fiziksel temasların ürettiği ilişkilere göre oluşmaktadır. Ancak 20yy. itibari ile gündelik
yaşam pratiklerini ciddi oranda dönüştürmeye başlayan dijital dünya ve sanal mekan
ilişkileri ile ortaya çıkan deneyimler beden-mekan ilişkilerine yeni bağlamlar
kazandırmaya başlamışken 21.yy dinamiklerinin bu evreyi hızlandırması ampirik bir
sürece sonuç vermektedir. "yeni" olan şeylere karşı bedenin tepkisi her zaman aynı
olmamaktadır. Zaten dijital çağa doğmuş nesil için bu durum doğal karşılanıyorken, öznenesne ilişkisi ile hayatını geçirmiş kişiler için bu durum farklı değerlendirilmektedir.
Yaşamsal döngü içerisinde bağlam, anlam ve kimlik ilişkileri üzerinden elde edilen aidiyet
ise böylece tekinsiz bir zeminde kalmaktadır. Bu yeni bağlamlarla senkronizasyon henüz
sancılı bir süreç içerisindeyken pandemi evresi ise tüm bu tanıma_alışma evrelerini
hızlandıracak çeşitli etkiler üretmektedir. Bu etkilerin birincil gözlem alanı mekansal
etkileşim biçimleridir. Bunun nedeni günlük rutinler içerisinde ilişkilenilen programlar ve
bunların mekanlarının çoğunun dijital ortama taşınmasıdır. Tanımları aynı gibi gözüken bu
programlar mekansal ilişklerini dijital ortama taşıdıkları için artık sanal mekanda varlık
bulmaktadırlar. Bu durum mekanın üretiminde değerlendirilen bağlamsal verileri yeniden
değerlendirme gereğini ortaya koymaktadır. Buradan hareketle bildiri kapsamında pandemi
süreci ile oluşan mekansal deneyimler üzerinden anlam ve bağlam kaymalarının ortaya
konması hedeflenmektedir.
Anahtar Kelimeler: Pandemi, Bağlam, Sanal Mekan, Aidiyet.