JOURNAL OF INTERNATIONAL BANKING ECONOMY AND MANAGEMENT STUDIES, cilt.7, sa.2, ss.36-61, 2024 (Hakemli Dergi)
Yeşil liman, faaliyetlerinde çevre dostu olmayı amaçlayan, kaynakları en iyi
şekilde kullanan ve canlılara en az zarar veren liman olarak tanımlanabilir. Yeşil
limanlar, çevre yönetim standartlarını yükselterek ekosistem kalitesini optimum
seviyede iyileştirir ve ekonomik faydayı da göz önünde bulundurarak sürdürülebilir
limancılık faaliyetleri açısından da kritik bir rol oynar. Bu kapsamda küresel deniz
ticaretinin artan önemiyle birlikte, yeşil limanlar insan sağlığı ve çevre için bir
zorunluluk haline gelmiştir. Bu doğrultuda çalışmada yeşil liman ve sürdürülebilir
liman çalışmaları sistematik literatür araştırması ile incelenmiş ve söz konusu bu
çalışmalarda kullanılmış olan çok kriterli karar verme yöntemleri değerlendirilmiştir.
Bu çalışma yeşil liman kriterlerini belirlemeye yönelik yapılan çalışmaların hangi
yöntem ile yapıldığını, hangi yıllarda çalışmalara ağırlık veriliğini ve bu çalışmaların
nerelerde yayımlandığını belirlemeye odaklanmıştır. Çalışma yeşil limanlar için
kriterlerin belirlenmesinde kullanılan metodolojiye katkıda bulunacak ve bu konuyla
ilgili sonraki araştırmalar için mevcut literatürdeki boşlukların belirlenmesine
yardımcı olacaktır. Bu çalışmada, yazarların çoğunun AHP yöntemini tercih ettiği ve
bu yöntemin kullanım oranının en yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Kriter analizi
ve sıralama çalışmaları için uygun olan TOPSIS, SWARA VE FAHP yöntemlerinin ise
daha az oranda kullanıldığı tespit edilmiştir.
A green port can be defined as a port that aims to be environmentally friendly
in its activities, makes the best use of resources and causes the least harm to living
things. Green ports improve the quality of the ecosystem at an optimum level by
raising environmental management standards and play a critical role in sustainable
port operations by considering economic benefits. In this context, with the increasing
importance of global maritime trade, green ports have become a necessity for human
health and the environment. Accordingly, this study examines green port and
sustainable port studies through a systematic literature review and evaluates the
multi-criteria decision-making methods used in these studies. This study focuses on
determining the methodology of the studies conducted to determine the criteria for
green ports, the years in which the studies were conducted, and where these studies
were published. The study will contribute to the methodology used in determining
criteria for green ports and help identify gaps in the existing literature for future
research on this topic. The study concludes that most of the authors prefer the AHP
method and that this method has the highest utilization rate. TOPSIS, SWARA and
FAHP methods, which are suitable for criteria analysis and ranking studies, are used
to a lesser extent.