9. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Kongresi, Ankara, Türkiye, 12 - 13 Aralık 2020, ss.991-1005
Sanat ve oyunun kökeni ve birbirleriyle
ilişikliği, ilk çağ felsefesinden beri sorunsallaştırılmıştır. Bu kavramları
ele alan felsefeciler özellikle mimesis, ritüel, öykünme gibi kuramlar
üzerinden yanıt arayarak 'sanat, oynayan insanın insanlığıdır' gibi önermelerde
bulunmuştur. İlk çağ insanından, günümüz çağdaş insanına değin geçen süreçte,
oyun oynamanın sanat ile sıkı sıkıya bir birliktelik içinde olduğu aşikârdır. Çalışmanın
amacı da oyunun metodolojisini kullanarak Modernizm ve günümüz sanat
üretimlerine dair bir perspektif tutmaktır. Bildiri, oyunun metodolojisini
kullanarak üretilmiş sanat nesnelerine ve sürecin bizatihi kendine, diğer bir
ifadeyle; tam da o esnanın hazsal duygulanımına işaret eden örnekler
aracılığıyla destelenecek; sanatın ve oyunun amacı kendinde olan (auto-telos)
özgür tutumuna kısa bir tarihsel bilgi eşliğinde açıklık getirilmeye
çalışılacaktır.