Giriş ve Amaç: Bu araştırmanın amacı 10-14 yaş grubu çocuklarda sekiz haftalık masa tenisi antrenmanlarının, çocukların öz-yeterlik ve problem çözme becerilerine yönelik algıları üzerindeki etkisini ortaya koymaktır.Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya, yaşları 10 ile 14 arasında değişen (x̄= 12,45, S=1,11) 20 çalışma – 20 kontrol grubunda olmak üzere toplamda 40 öğrenci (16 kız, 24 oğlan) katılmıştır. Çalışma ve kontrol gruplarının ön-test ve son-test verileri Çocuk Öz-Yeterlik Ölçeği ve İlköğretim Düzeyindeki Çocuklar İçin Problem Çözme Envanteri kullanılarak elde edilmiştir. Çalışma grubu ön-test ölçümünü takip eden hafta itibariyle sekiz haftalık masa tenisi antrenmanlarına katılmıştır. Verilerin analizinde Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır.Bulgular: Grupların Çocuk Öz-Yeterlik Ölçeği öntest ve sontest verileri karşılaştırıldığında çalışma grubunda ölçeğe ait altboyutlarda anlamlı bir farklılık bulunmazken, kontrol grubunun Sosyal Özyeterlik altboyutunda anlamlı farklılık ortaya konmuştur (p<.05). Grupların İlköğretim Düzeyindeki Çocuklar İçin Problem Çözme Envanterine ait verilerin öntest-sontest karşılaştırmasında her iki grupta da istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik saptanmamıştır. Sonuç: Sekiz haftalık masa tenisi antrenmanları ile çocukların öz-yeterlik ve problem çözme becerisi algıları artsa da anlamlı olarak bir değişiklik yaratmadığı görülmüştür. Buna ek olarak, çalışmaya dahil edilmeyen okul çağı çocuklarının Sosyal Öz-yeterlik algılarının olumsuz olarak etkilendiği sonucuna ulaşılmıştır.
Objective: The aim of this study is to reveal the effect of eight-week table tennis training on children's perceptions ofself-efficacy and problem solving skills in 10-14 age group children. Materials and Methods: A total of 40 students (16 girls, 24 boys), 20 study group - 20 in the control group, agedbetween 10 and 14 years (x̄ = 12,45, S = 1,11) participated in the study. The pre-test and post-test data of the studyand control groups were obtained by using the The Self-Effıcacy Scale for Children and the Problem Solving Inventoryfor Children at the Level of Primary Education. The study group participated in eight-week table tennis training as ofthe week following the pre-test measurement. Wilcoxon test was used to analyze the data. Results: Comparision of the pre-test and post-test data of The Self-Effıcacy Scale for Children of the groups, in thestudy group there was no significant difference in the sub-dimensions of the scale, but in the control group a significantdifference was found in the Social Self-Efficacy sub-dimension (p <.05). There was no statistically significant change was found in both groups in the pre-test-post-test comparison of the data of the Problem Solving Inventory for Childrenat the Level of Primary Education. Conclusion: Although the perceptions of self-efficacy and problem solving skills of children increased with eight week table tennis training, it was observed there was no significant change in those variables. In addition, it was concluded that the social self-efficacy perceptions of school-age children who were not included in the study werenegatively affected.