Amaç: Romatizmal hastalıkların tedavisinde kullanılan birçok ilacın potansiyel hepatotoksisitesi ve immunosupresif etkileri, bu ilaçların hepatit virusu ile infekte hastalarda kullanımında endişeye yol açmaktadır. Çünkü anti-romatizmal ilaçların ve özellikle anti-TNF ajanların kullanımı sonucunda hepatit B (HBV) ve hepatit C (HCV) virusu ile enfekte olan hastalarda reaktivasyonlar gözlenebilmektedir.Bu çalışmada romatoid artrit (RA) ve ankilozan spondilitli (AS) hastalarda HBV ve HCV infeksiyonlarının prevalansını araştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Romatoloji Polikliniği’nde takip edilmekte olan RA’lı ve AS’li 608 hastanın kayıtları hepatit serolojisi açısından retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: HBsAg ve anti-HCV taraması 416 hastada (300 RA ve 116 AS) yapılmıştı. HBsAg pozitif olan hastaların kayıtlarındaki HBeAg, anti- HBs, anti-HBc, anti HBe ve HBV-DNA sonuçlarına bakıldı. Anti-HCV pozitif hastaların HCV-RNA sonuçları kaydedildi. RA ve AS’li hastalarda ortalama yaş sırasıyla 51.9 ± 14.4 ve 35.6 ± 10.3 yıldı. Hastalık süresi RA ve AS’li hastalarda sırasıyla 113.5 ± 96.4 ve 111.6 ± 87.9 aydı. Genel HBV ve HCV infeksiyonu prevalansı sırasıyla % 5.7 (24/416) ve %1.4 (6/416) bulundu. HBV ile infekte 24 hastanın 16’sı RA ve 8’i de AS hastası olup pozitiflik oranı sırasıyla %5.3 ve 6.8 idi. HCV ile infekte 6 hastanın 5’i RA hastası ve 1’i de AS hastası olup pozitiflik oranları sırasıyla %1.6 ve 0.9 idi. Sonuç: RA’lı hastalardaki HBV ve HCV infeksiyonları prevalansı sırasıyla %5.3 ve %1.6; AS’li hastalarda ise %6.8 ve %0.9 olup bu değerler Türk popülasyonundaki genel HBV ve HCV infeksiyonu prevalansından farklılık göstermemektedir. Orta derecede endemik bir ülke olmamız nedeniyle immunosupresif veya özellikle anti-TNF tedavi kullanacak hastalarda HBsAg ve anti-HCV tetkiklerinin yapılması uygun olacaktır.
Objective: The potential hepatotoxicity and immunosupressive action of many drugs used to treat rheumatic disease raises special concerns in those patients who are also infected with hepatitis virus. This is because during anti-rheumatic treatment, especially with anti-TNF agents, disease reactivation was observed in patients infected with hepatitis B (HBV) or hepatitis C (HCV) viruses. In the present study we aimed to evaluate the prevalence of HBV and HCV infections in patients with rheumatoid arthritis (RA) and ankylosing spondylitis (AS). Methods: Records concerning 608 outpatients attending the Rheumatology Department for RA and AS were retrospectively reviewed for the serological status. Results: HBsAg and anti-HCV screening were performed in 416 patients (300 with RA and 116 with AS). All patients positive for HBsAg were assessed for HBeAg, anti-HBs, anti-HBc, anti-HBe and HBV-DNA. Anti-HCV reactive patients were tested for HCV-RNA detection. Mean ages were 51.9 ± 14.3 and 35.6 ± 10.3 years in patients with RA and AS, respectively. The duration of disease were 113.5 ± 96.4 and 111.6 ± 87.9 months in the RA and AS group, respectively. An overall HBV infection prevalence of 5.7 % (24/416) and HCV infection prevalence of 1.4 % (6/416) were found. Of the 24 HBV infected patients, 16 had RA and 8 had AS, resulting in positivity rates of 5.3 and 6.8 %, respectively. Of the 6 HCV infected patients, 5 had RA and 1 had AS, resulting in positivity rates of 1.6 and 0.8 %, respectively. Conclusion: A 5.3% prevalence of HBV infection and a 1.6% prevalence of HCV infection were found in patients with RA; a 6.8% prevalence of HBV infection and a 0.8% prevalence of HCV infection were found in patients with AS which did not differ from the prevalence of HBV and HCV in the general Turkish population. Considering that Turkey is a moderately endemic country for hepatitis B and C infections, we suggest that HBsAg and anti-HCV screening should be performed in all patients before giving immunosupressive treatment, and especially anti-TNF.
