Akademik Veri Yönetim Sistemi
IV. International ArchitecturalSciencesand Applications Symposium, Girne, Kıbrıs (Kktc), 30 - 31 Mayıs 2024, ss.1-8
Özet:
İnsanın dünya ile etkileşimindeki en büyük izi onu çevreleyen nesneleri örgütlemek üzerine olmaktadır. Çağlar boyu bu izin kalıcılığından emin olmak adına düşünsel ve fiziksel gelişimini sürdürmüş görünmektedir. Bu çabanın en önemli nesnel karşılığı mimari olarak karşımıza çıkar. İnşa edilen şeyin nesiller boyu sürmesini arzulamak ve buna yönelik teknolojiler geliştirmek bu durumun önemli bir göstergedir. 21.Yüzyıl ise bu kalıcılık arzusuna karşıt olarak geçici olanın varlığa etkisi ile yeniden bir kırılma yaşamaktadır. Artık mimari ve planlama kalıcı olanı üretmek kadar günümüz yaşantısının hız ve devingenliği ile verdiği sınava karşılık olarak, geçici olanın ampirik temasını da arzular gözükmektedir. Ancak günümüz ekolojik dengeleri nedeniyle kaynak kullanımının son derece önemli olduğu göz önünde bulundurulursa, kalıcı olanın tüketim dengeleri ve durağanlığına karşılık, geçici olanın hızlı, yeniden kullanılabilir ve artık ölçeği genişletilebilir olması, yeni bir tartışma üretmektedir. Bu kalıcılık ve geçicilik arasındaki gerilimin karşılığı günün teknolojisi ve deneyimi üzerinden irdelendiğinde ise karşıtlıklarının yanı sıra, günümüzün imkanları ile, birbirilerini evrilebilme olanakları da göze çarpmaktadır. Bu durumda da mekânın bağlamla kurduğu ilişki ile edinilen deneyim ve algılanma biçimleri dönüşmeye açıktır. Bu bağlamda;kalıcılığa yönelik düşünme ve yapma biçiminin yer ile kurduğu ilişki ve aidiyet hissine karşılık, geçici olanın yerden bağımsız oluşu ve zamansızlığının üreteceği ilişkileri örnekler üzerinden irdelemek ve tartışmak bu çalışmanın içeriğini oluşturmaktadır.
Abstract
The biggest trace of man's interaction with
the world is on arranging the objects that surround him. It seems to have
continued its intellectual and physical development to ensure the permanence of
this trace throughout the ages. The most important objective response of this
effort appears as architecture. Desiring that what is built will last for
generations and developing technologies for this desire are important
indicators of this situation. Contrary to this desire for permanence, the 21st
century is experiencing a rupture again with the impact of the temporary on
presence. Nowadays, architecture and planning seem to desire the empirical
contact of the temporary as well as producing the permanent, in response to the
test given by the speed and dynamism of today's life. However, considering that
the use of resources is extremely important due to today's ecological balances,
the fact that the temporary ones are fast, reusable and can now be expanded in
scale, as opposed to the consumption balances and stability of the permanent
ones, creates a new debate. When the tension between permanence and temporary
is examined through today's technology and experience, the potentials of
evolving each other with today's possibilities, as well as their opposition,
stand out. In this case, the experience and perception patterns gained through
the relationship of space with context are open to transformation. In this
context,The content of this study is to examine and discuss, through examples,
the relationships that the temporary's independence from place and timelessness
will produce, as opposed to the relationship and sense of belonging that the
permanence-oriented way of thinking and doing establishes with the place.
Keywords:Temporality,Permanence, ,Concept,Contex