Resilience, vol.2, no.1, pp.23-38, 2018 (Peer-Reviewed Journal)
Anne ve babayla kurulan duygusal bağlar ve onlardan alınan destek, bireylerin kimlik gelişiminde önemli bir etkiye sahiptir . Bireyin gelişiminde ayrışma ve bireyleşme önemli bir yer tutmaktadır. Üniversiteli gençlerin birey olma sürecinde, ayrışma ve bireyleşme sürecinde deneyimlerden geçmeleri nedeniyle bu dönem önemlidir..Bu çalışma ile Marmara bölgesinde bulunan bir üniversitenin 2017- 2018 öğretim yılında Eğitim Fakültesinin farklı bölümlerine kayıt yaptıran birinci sınıf öğrencilerinin bağlanma ve kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma, betimsel ilişkisel tarama modelinde bir araştırmadır. Beş Faktör Kişilik Ölçeği ve Ebeveyn ve Arkadaşlara Bağlanma Envanteri (EABE) Kısa Formu ölçeği kullanılmıştır. Katılımcılar, 196 kadın ve 69 erkek olmak üzere toplam 267 kişidir. Örneklemi oluşturan öğrencilerin yaş ortalaması 18 dir. Çalışmanın sonucunda, katılımcıların anne ve baba bağlanma özellikleri ile dışa dönüklük, yumuşak başlılık ve uzlaşabilirlik özelliği arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Nevrotiklik ile baba bağlanma puanları arasında olumsuz yönde düşük anlamlı ilişki saptanmıştır. Anne/babaya güvenli bağlanma düzeylerinde cinsiyetin, anne öğreniminin ve kardeş sayısının etkili olduğu görülmüştür.