EFFECTS OF ATORVASTATIN AND CINNAMOMUM SP TREATMENTS ON LIVER OF STREPTOZOTOCIN (STZ)-INDUCED DIABETIC RAT MODEL: HISTOLOGICAL AND BIOCHEMICAL STUDY


Creative Commons License

YARDIMOĞLU YILMAZ M., FURAT RENÇBER S. H., KURNAZ ÖZBEK S., AKBAL S., KAVRAM SARIHAN K., ACAR E., ...Daha Fazla

International Marmara Sciences Congress (Imascon 2020 – Autumn), Kocaeli, Türkiye, 4 - 05 Aralık 2020, sa.172054112, ss.41-42

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Kocaeli
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.41-42
  • Kocaeli Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amacımız “sıçanlarda deneysel diyabet (DM) modelinde Atorvastatin (Ato) ve Tarçın (Tar) tedavilerinin karaciğer üzerindeki etkilerini biyokimyasal ve ışık mikroskobik olarak araştırmaktır.

KOÜ Hayvan Deneyleri Yerel Etik Kurulu onayı alındıktan sonra deneylere DETAB’ta başlandı. Erişkin sıçanlar 8 gruba ayrıldı: 1.Naive-kontrol (K), 2.Sitrat tampon-kontrol (St-K), 3.Tarçın-kontrol (Tar-K), 4.Ato-kontrol (Ato-K), 5. DM, 6. DM+Tarçın (DM-Tar), 7. DM+Ato (DM-Ato), 8.DM+Ato+Tar. 5-8.grupları diyabetik hale getirmek üzere tek doz Streptozotosin (STZ) 35 mg/kg i.p. enjekte edildi. Ato-K, DM-Ato, DM-Ato-Tar gruplarına Ato verildi; Tar-K, DM-Tar, DM-Ato-Tar gruplarına ise tarçın özsuyu verildi. Ato ve Tar uygulması oral yoldan yapıldı. 10. haftanın sonunda kanda ve karaciğer dokusunda biyokimyasal testler uygulandı. Histolojik incelemeler için H&E ve Mason trikrom ile boyanmış karaciğer kesitlerinde araştırma mikroskoplarında yapıldı.

Kontrol ve diğer gruplar arasında kan glukoz seviyeleri açısından anlamlı bir farklılık vardı. DM-Tar grubunda kan şekeri düzeyinin en düşük olduğu belirlendi. En düşük vücut ağırlığı DM grubunda ve en düşük total kolesterol seviyesi tüm kontrol gruplarında gözlendi. En yüksek serum MDA düzeyleri, Tar-K ve DM gruplarında idi. Karaciğer dokusu MDA düzeyi açısından DM-Tar ile K, St-K, Tar-K, DM-Tar-Ato arasında arasında fark vardı.

Tar-K grubunda hem serumda hem de karaciğer doku MDA’sında yükselme gözlendi. DM-Tar grubunda ise hem serumda hem de karaciğer doku MDA’sında azalma gözlenmesi sağlıklı kontrollere göre diyabetiklerde tarçın kullanımının olumlu sonucu olarak düşünüldü.

Karaciğer doku GSH düzeyleri incelendiğinde Tar-K ile diğer gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulundu.

Işık mikroskobik olarak, H&E ve Mason trikrom ile boyanmış karaciğer kesitlerinin incelenmesi sonucunda; DM grubu ile tedavi grupları karşılaştırıldığı zaman, karaciğerde doku hasarının kombine tedavi ile azaltılabileceği sonucuna vardık.

 

Anahtar kelimeler: Diabetes Mellitus, Tarçın, Atorvastatin, Karaciğer, Streptozotosin, Kolesterol.

 

Our aim is to investigate the effects of Atorvastatin (Ato) and Cinnamon (Cin) treatments on the liver biochemically and light microscopically in the experimental diabetes (DM) model in rats.

After the approval of the KOU Animal Experiments Local Ethics Committee, the experiments were started at DETAB. Adult rats were divided into 8 groups: 1. Naive-control (C), 2. Citrate buffer-control (Ct-C), 3. Cinnamon-control (Cin-C), 4.Ato-control (Ato-C), 5 DM, 6. DM + Cinnamon (DM-Cin), 7. DM + Ato (DM-Ato), 8.DM + Ato + Cin. A single dose of Streptozotocin (STZ) 35 mg / kg was injected (i.p.) to groups 5-8 for diabetic. Ato was given to the groups Ato-C, DM-Ato, DM-Ato-Cinr; Cinnamon juice was given to Tar-C, DM-Cin, DM-Ato-Cin groups. Ato and Cin administration was administered orally. Biochemical tests were performed on blood and liver tissue at the end of the 10th week. For histological examinations, H&E and Masson’s trichrome stained liver sections were performed under research microscopes.

There was a significant difference in blood glucose levels between control and other groups. It was determined that the blood glucose level was the lowest in the DM-Cin group. The lowest body weight DM group and the lowest total cholesterol level were observed in all control groups. The highest serum MDA levels were in the Cin-C and DM groups. There was a difference between DM-Cin and C, St-C, Tar-C, DM-Cin-Ato in terms of liver tissue MDA levels.

An increase in both serum and liver tissue MDA was observed in the Cin-K group. In the DM-Cin group, the decrease in both serum and liver tissue MDA was considered as a positive result of the use of cinnamon in diabetics compared to healthy controls.

When liver tissue GSH levels were examined, a significant difference was found between Tar-C and other groups.

As a result of the examination of liver sections stained with H&E and Masson’s trichrome by light microscopy; When the DM group and the treatment groups were compared, we concluded that tissue damage in the liver could be reduced by combined therapy.

 

Keywords: Diabetes Mellitus, Cinnamon, Atorvastatin, Liver, Streptozotocin, Cholesterol.