Akademik Veri Yönetim Sistemi
8. TÜRK TIBBİ ONKOLOJİ KONGRESİ, Antalya, Türkiye, 3 - 07 Kasım 2021, sa.193, ss.113
POSTMENOPOZAL MEME KANSERİ HASTALARINDA ADJUVAN AROMATAZ İNHİBİTÖRLERİNİN VÜCUT KİTLE İNDEKSİNE GÖRE SAĞKALIMA ETKİSİ
Elif Şahin1,Özlem Şafak2,Devrim Çabuk1,Ercan Özden3,Ulaş Işık4,Umut Kefeli1,Kazım Uygun1
1Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı
2Tekirdağ Çorlu Devlet Hastanesi, İç Hastalıkları Kliniği
3Şırnak Devlet Hastanesi, Tıbbi Onkoloji Kliniği
4Kocaeli Devlet Hastanesi, Tıbbi Onkoloji Kliniği
Amaç: Obezite, premenapozal kadınlarda meme kanseri (MK) riskini azaltırken, postmenapozal kadınlarda MK riskini artırır.1,2 Bu risk artışının periferik yağ dokusunda androjenlerin östrojene dönüşmesi ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Aromataz inhibitörleri (Aİ) olan letrozol ve anastrozol, bu dönüşümü engelleyerek MK nüksünü önleyen ilaçlardır.3 Çalışmamızda postmenopozal MK hastalarında adjuvan letrozol ile anastrozolün vücut kitle indeksi(VKİ)’ne göre sağkalıma etkisini karşılaştırdık.
Gereç ve Yöntem: Kocaeli Üniversitesi Tıbbi Onkoloji kliniğinde MK tanısı ile takipli, tanı anında metastatik olmayan ve adjuvan Aİ verilen 352 postmenopozal kadın hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların yaş, menopoz yaşı, parite sayısı, aile öyküsü, sigara içme öyküsü, klinikopatolojik özellikleri ve tedavileri kaydedildi. Hastalıksız sağkalım (HSK) ve genel sağkalım (GSK) süreleri ay olarak hesaplandı. Dünya Sağlık Örgütü’nün kriterlerine göre tanı anında VKİ 18,5-24,9 kg/m2 olanlar normal; 25-29,9 kg/m2 olanlar kilolu; 30-39,9 kg/m2 olanlar obez; >40 kg/m2 olanlar morbid obez olarak kabul edildi. Çalışmanın sonlanım noktaları HSK ve GSK ile VKİ’nin buna etkisi olarak belirlendi. Hastalar tanı anındaki VKİ, CA15-3 değeri, paritesi, aile öyküsü, sigara kullanım öyküsü, evresi, aldığı adjuvan hormonoterapiye göre sınıflandırıldı.
Bulgular: Çalışmaya katılan 352 hastanın 56 (%16)’sında nüks gelişti, 57 (%16) hasta exitus oldu. Anastrozol verilen hastalar arasında sırasıyla ortanca HSK ve GSK süresi 53 ay (%95 CI; 31,00-76,50) ve 59 ay (%95 CI; 37,75-81,25) saptandı. Sırası ile 2 yıllık HSK ve GSK oranı %94 ve %96 olarak bulunurken; 5 yıllık HSK ve GSK oranı %81 ve %89 olarak bulundu. Letrozol verilen hastalar arasında ortanca HSK ve GSK süresi 65 ay (%95 CI; 37,00- 94,00 ) ve 68 ay (%95 CI; 41,00-95,00) saptandı. Sırası ile 2 yıllık HSK ve GSK oranı %95 ve %98 olarak bulunurken; 5 yıllık HSK ve GSK oranı %89 ve %86 olarak bulundu. Anastrozol ve letrozol verilen hastalar arasında HSK ve GSK farkı saptanmadı (p>0.05). VKİ’ne göre HSK ve GSK’da fark yoktu (p>0.05). Anastrozol ve letrozol verilen gruplar arasında VKİ ‘ne göre de HSK ve GSK açısından anlamlı fark bulunmadı (p>0.05).
Tartışma-Sonuç: Çalışmamızda anastrozol ve letrozol verilen gruplar arasında VKİ’ne göre sağkalım farkı yoktu. Tanı anındaki VKİ’nin de sağ kalıma anlamlı etkisi bulunmadı. Ancak literatürde obezitenin, MK için kötü prognostik bir faktör olduğu ve VKİ’ne göre Aİ etkinliğinde farklar olabileceği belirtilmiştir.4,5 ATAC ve BIG 1-98 çalışmaları postmenopozal hastalarda Aİ’nin tedaviye etkisini incelemiş; Aİ tüm VKİ değerlerinde tamoksifene üstün bulunmuş, zayıf hastalarda anastrozol daha üstün bulunmuştur.6 ABCSG-6a çalışmasında ise kilolu ve obezlerde uzatılmış Aİ tedavisinin ek faydası olmadığı ortaya konulmuştur.7 VKİ’ne göre Aİ’lerinin etkisindeki değişimi incelemek için daha büyük hasta gruplarında yapılan prospektif randomize çalışmalara ihtiyaç vardır.
Kaynakça :
1. Eliassen, A.H., et al., Adult Weight Change and Risk of Postmenopausal Breast Cancer. JAMA, 2006. 296(2): p. 193.
2. Renehan, A.G., et al., Young adulthood body mass index, adult weight gain and breast cancer risk: the PROCAS Study (United Kingdom). British Journal of Cancer, 2020. 122(10): p. 1552-1561.
3. Kharb, R., et al., Aromatase inhibitors: Role in postmenopausal breast cancer. Arch Pharm (Weinheim), 2020. 353(8): p. e2000081.
4. Ewertz, M., et al., Obesity and Risk of Recurrence or Death After Adjuvant Endocrine Therapy With Letrozole or Tamoxifen in the Breast International Group 1-98 Trial. Journal of Clinical Oncology, 2012. 30(32): p. 3967-3975.
5. De Azambuja, E., et al., The effect of body mass index on overall and disease-free survival in node-positive breast cancer patients treated with docetaxel and doxorubicin-containing adjuvant chemotherapy: the experience of the BIG 02-98 trial. Breast Cancer Research and Treatment, 2010. 119(1): p. 145-153.
6. Goodwin, P.J., Obesity and endocrine therapy: host factors and breast cancer outcome. Breast, 2013. 22 Suppl 2: p. S44-7.
7. Jakesz, R., et al., Extended Adjuvant Therapy With Anastrozole Among Postmenopausal Breast Cancer Patients: Results From the Randomized Austrian Breast and Colorectal Cancer Study Group Trial 6a. JNCI Journal of the National Cancer Institute, 2007. 99(24): p. 1845-1853.