Amaç: Rekonstrüktif mikrocerrahinin olmazsa olmazı olan, geleneksel uç uca mikrovasküler anastomozların anastomoz hattında daralma, aşırı suture kullanımı ve damarda rotasyon ve özellikle küçük çaplı damarlarda arka duvar hasarı gibi dezavantajları mevcuttur. Bu sebeple küçük çaplı damarlarda kullanılabilecek yeni bir yöntemin geleneksel uç uca anastomoz tekniğiyle karşılaştırılması amaçlandı.
Yöntem: Bu çalışmada 15 Wistar Albino cinsi sıçan (235-275g) kullanıldı. Sağ femoral artere deneysel yöntem (Zigana), sol tarafa ise geleneksel yöntem uygulandı. Klinik değerlendirmede ameliyat süresi, dikiş sayıları, geçirgenlik oranları ve kanma zamanı; histopatolojik değerlendirmede endotelizasyon, inflamasyon, fibrosis, yabancı cisim reaksiyonu, intimal hiperplazi, intimal yaralanma, trombüs ve nekroz varlığı analiz edildi. Bulgular: Klinik değerlendirmede, Zigana yöntemi ile daha uzun ameliyat süresi, daha düşük dikiş sayısı ve daha kısa kanama süresi ortaya çıkarken, geçirgenlik oranları her iki yöntemde de aynıydı. Histopatolojik incelemede her iki grupta da benzer trombüs, stenoz, inflamasyon, fibrosis ve yabancı cisim reaksiyon oranları gözlendi. Zigana yöntemi grubunda intimal hiperplazi oranları daha düşükken, hiçbir sıçanda nekroz izlenmedi. Sonuç: Zigana yöntem`i, geleneksel yönteme göre daha az dikiş kullanımı ve daha kısa kanama zamanı değerleri sergilemiştir, ancak iki grup arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmamaktadır. Çapı 1 mm`den daha küçük damarlarda bile olumlu sonuç verebilen Zigana yöntemi`nin hem klinik hem deneysel çalışmalarda kullanılabileceği düşünülmüştür.