2nd International Symposium of Scientific Research and Innovative Studies (ISSRIS’22), Balıkesir, Türkiye, 2 - 05 Mart 2022, ss.644-653
Geleneksel Portland çimentolu betonlar, üretimi esnasında çok fazla CO2 emisyonu
yapmakta ve bu da ozon tabakasının delinmesine yol açmaktadır. Ozon tabakasının
delinmesiyle günümüzün en büyük problemlerinden birisi olan küresel ısınma gerçekleşmekte
ve çevre felaketleri yaşanmaktadır. Çevreye verdiği bu zarar, günümüz bilim insanlarını
alternatif malzemeler kullanmak için arayışa itmiştir. Alüminosilikat içeren cüruflar, alkali bir
aktivatör ile reaksiyona girerek çimentoya gerek duymadan bağlayıcılık özelliği
kazanmaktadır. Bu olaya geopolimerizasyon, bu yolla meydana gelen yapı malzemelerine de
geopolimer malzeme adı verilmektedir. Geopolimerler, üretilirken hem daha az CO2 salınımı
yaparak hem de doğada geri dönüştürülme imkânı olmayan endüstriyel atıkları kullanarak
çimento yerine sürdürülebilir bir çevre temizliğine olanak sağlamaktadır. Bu çalışma,
endüstriyel bir atık olan ve genellikle stabilizasyon malzemesi ya da agrega olarak kullanılan
çelikhane cüruflarının geopolimer teknolojisinde kullanımına uygunluğunu araştırmak
amacıyla yapılmıştır. Çalışma kapsamında 4*4*16 cm ebatlarında prizma harçlar
hazırlanmıştır. Harçlara farklı kür yöntemleri farklı sürelerde uygulanarak, eğilme ve basınç
dayanımları belirlenmiştir. Yapılan deneysel çalışmalar neticesinde, alkalilerle aktive edilmiş
çelikhane cüruflu (AA-ÇC) harçların 22.76 MPa basınç dayanımına eriştiği belirlenmiştir.