Since the 19th century, the strike has been seen as a way of fighting against the violation of the rights and interests of workers. Thus, this right protects the industrial and labour rights of workers and prevents any violations of rights that may occur in work-life. The aim of this study is to examine labour rights of healthcare workers in Turkey and Russia, to investigate their strike rights and the level of exercising the right to strike. Since the statistical data on the activities in which healthcare professionals took part could not be reached in both countries, the participation rate of healthcare workers in strikes have not been reflected. The study was conducted by the documentary-descriptive method. According to the findings of this study, the right of healthcare workers to strike in both countries is restricted by different legal regulations. Although these legal norms appear to be protective at first glance, upon examination it can be said that they violate a number of human rights and first of all, the right to strike. In order to protect public health, it is recommended that healthcare workers are not being prohibited from participating in strikes, but that this participation is managed in a planned manner.
Grev, 19. yüzyıldan itibaren işçilerin çalışma hayatında hak ve çıkarlarının ihlaline karşı mücadele yolu olarak görülmüştür. Böylece, sosyal ve ekonomik hakların en önemli bir parçası olan grev hakkının sağlanması işçileri, çalışma hayatında oluşabilecek her türlü hak ihlallerinden korumaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye ve Rusya’da sağlık çalışanlarının grev hakkının olup olmadığını incelemek ve eğer var ise grev hakkını kullanma düzeyini araştırmaktır. Çalışmada sağlık çalışanlarının katıldıkları grevlere ve eylemlere dair istatistikî verilere ulaşılamadığı için her iki ülkede de sağlık çalışanlarının greve ve eylemlere katılma oranı aktarılamamıştır. Araştırma dokümanter ve betimleyici bir yöntemle hazırlanmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre her iki ülkede sağlık çalışmaların grev hakkı farklı yasal düzenlemeler ile sınırlanmaktadır. Bu yasal düzenlemeler, ilk bakışta sağlık hakkı açısından kamu yararını koruyucu karakter taşımaktalar ise de irdelendiklerinde, başta grev hakkı olmak üzere bir dizi insan haklarını ihlal ettikleri söylenebilir. Çalışmada kamu sağlığının korunması amacıyla sağlık çalışanlarının greve katılmalarının tümüyle yasaklanması değil, bu hakkının kullanımının uygun ve dengeli biçimde düzenlenmesi önerilmektedir.
