Uluslararası Altay Toplulukları Sempozyumu – VIII: Hayvan ve Hayvancılık Kültürü, Bishkek, Kyrgyzstan, 19 - 23 August 2019, pp.24
İnsanoğlu
var olduğu andan itibaren tabiat ve çevresi ile yakın ilişki içerisinde
olmuştur. Varlığını devam ettirip toplum hayatını sağlıklı bir şekilde
sürdürebilmesi için de farklı alet-edevat ve canlıların yardımına ihtiyaç
duymuştur. Bu çabada insanoğlu hayvanlardan önemli ölçüde yararlanmıştır. Hayvanlar, insanların ve
özellikle Türklerin hayatında önemli bir yere sahip olmuşlardır. Bu yer bazen
hayati derecede önemli bazen de hayata renk katma ve çeşni olma kabilinden daha
aşağı seviyede kalmıştır. İnsanın, hayatını devam ettirmesi ve kolaylaştırması
açısından bazı hayvanların katkısı çok etkili olup önemsenmiş, bazıları ise
zaman zaman ve duruma göre olumlu ya da olumsuz etki ve katkıda bulunmuşlardır.
Evcil diye nitelenen hayvanların etki ve katkısı hemen her zaman olumlu ve
yararlı olmuş, bazı zaman ve durumlarda onların katkısı olmadan hayatı
sürdürmek hemen hemen imkansız hâle gelmiştir. Hayvanların insan hayatın bu
kadar içerisinde yer alması ve insanın birçok hayvanla içli-dışlı bir yaşam
sürmesi hayvan haklarına riayeti de önemli bir husus olarak öne çıkarmıştır. Bu
bağlamda, hayvanlara kötü davranmama, zulüm, eziyet ve işkence etmeme; iyi
muamele etme, koruyup gözetme, besleyip büyütme ve hayatlarını sağlıklı bir
biçimde devam ettirmelerini sağlama insan için bir görev ve sorumluluk olarak
algılanmıştır.
Anahtar
Sözcükler: Divânü Lugati’t-Türk, insan, hayvan,
ilişki