Klinik laboratuvarda kullanılan otoantikor tanı testlerinin değerlendirilmesi


Creative Commons License

Yumuk Z., Çalışkan Ş.

Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi, cilt.38, sa.1, ss.37-41, 2008 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 38 Sayı: 1
  • Basım Tarihi: 2008
  • Dergi Adı: Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.37-41
  • Kocaeli Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Sistemik lupus eritematozus gibi bir grup otoimmun hastal›klar›n teflhisinde anti nukleer antikor (ANA) testleri teflhise yard›mc› olmaktad›r. ‹ndirekt immunfloresan (IIF) metodu yaklafl›k 40 y›ld›r ANA testlerinde kullan›lmaktad›r. IIF yöntemi için yo¤un ifl gücüne ve ileri düzeyde e¤itimli personele ihtiyaç duyuldu¤undan alternatif yöntemler gelifltirilmifltir. Ancak yeni alternatif yön- temler IIF’dan daha iyi sonuç verme konusunda yetersiz kalmaktad›r. Bu nedenle otoantikor testlerinin yap›ld›¤› klinik laboratu- varlarda yeni gelifltirilen alternatif testlerin uygunlu¤u sürekli araflt›r›lmal›d›r. Bu çal›flmada, rutin laboratuvar›m›zda uygulanan klasik otoantikor testleri ve eklenen yeni testlerin bir de¤erlendirmesi yer almaktad›r. Sonuç olarak, dsDNA testi tek bir yönteme ba¤l› kalarak sonuçland›r›lmamal›d›r. dsDNA için ilk aflamada IIF veya RIA tercihe edilmeli ve ELISA ile sonuçlar konfirme edil- melidir. Homojen patern pozitif sonuçlara mutlaka titrasyon uygulanmal›d›r. ENA çal›flmalar›nda, tarama testi olarak immunb- lotting yöntemi kullan›labilece¤i halde konfirmasyon için ELISA yöntemi tercih edilmelidir. Otoantikor çal›flacak klinik laboratu- arlar›n, kullan›lacak yöntem ve markay› tercih etmeden önce karfl›laflt›rmal› ön çal›flma yapmalar› önerilmektedir.