Yapılan araştırmalar ışığında, ülkemizdeki doğumların %8'inin intrauterin enfeksiyon riski, %2'sinde fetal bakteremi riski altında olduğu öne sürülebilir. İntrauterin enfeksiyona maruz kalmış yenidoğanlarda düşük Apgar skorları, nörolojik depresyon, konvülziyonlar, doğum asfiksisi ve hipoksik iskemik ensefalopati oranları artmaktadır. Uzun dönemde ise term doğumlardan sonra gelişen serebral palsilerin %12'sinden ve preterm doğumlardan sonra gelişen serebral palsilerin %28'inden koryoamnionit sorumludur. Her 1000 çocuğun 2-3'ünde görülen serebral palsi, ömür boyu bakım ihtiyacı gerektirdiği için, aile ve topluma psikolojik ve mali yükü fazla bir hastalıktır. Bu potansiyel zararları intrauterin enfeksiyonların önlenmesi ve tedavi edilmesinin önemini ortaya koymaktadır. Bu amaçla intrauterin enfeksiyon ve perinatal nörolojik hasarın patofizyolojik mekanizmalarını ve hastalığın seyrini değiştirebilecek girişimleri güncel literatür ışığında derleyerek çalışılmaya açık alanları vurguladık.
In the light of the literature it can be stated that 8% of the births in our country carry the risk of intrauterine infection while 2% are exposed to the risk of fetal bacteremia. Intrauterine infections increase the rate of low Apgar scores, neurological depression, convulsions, birth asphyxia and hypoxic ischemic encephalopathy in the newborns. Chorioamnionitis is also responsible for 12% of the cerebral palsies after term deliveries and 28% of cerebral palsies after preterm deliveries in the long term. The incidence of cerebral palsy is 2-3 per 1000 children and as these patients are in need of life long care the disease cause considerable psychological and financial burden to the family and the society. These potential harms mandate appropriate prevention and diagnosis of intrauterine infections. To achieve this goal we have reviewed the pathophysiological mechanism of intrauterine infections and perinatal neurological damage in the light of current literature and stated possible areas of research.
