Akademik Veri Yönetim Sistemi
20th International Medicine and Heath Sciences Researches Congress, Ankara, Türkiye, 18 - 19 Ekim 2025, cilt.1, ss.199-200, (Tam Metin Bildiri)
Özet: Giriş: Hiperkontraktil özofagus (HE), yüksek çözünürlüklü özofagus manometrisi (HREM) ile tanısı konabilen, nadir fakat klinik olarak önemli bir motilite bozukluğudur. Chicago Sınıflaması v4.0’a göre HE, entegre relaksasyon basıncı (IRP) normal olmasına rağmen, yutmaların en az %20’sinde distal kontraktilite indeksinin (DCI) >8000 mmHg·s·cm olmasıyla tanımlanır. Klinik semptomlarla manometrik bulgular arasındaki ilişki tam olarak netleşmemiştir. Materyal ve Metod: Bu retrospektif tanımlayıcı çalışmada, 2000–2025 yılları arasında Kocaeli Üniversitesi Gastroenteroloji Kliniği’nde HE tanısı konmuş 13 hastanın demografik, klinik, endoskopik, manometrik ve pH-impedans verileri analiz edildi. Uygulanan tedaviler arasında trisiklik antidepresanlar (TCA), kalsiyum kanal blokerleri (KKB), nitratlar ve peroral endoskopik miyotomi (POEM) yer aldı. Tedaviye yanıt birinci ve ikinci basamak yaklaşımlar doğrultusunda değerlendirildi. Bulgular: Hastaların %92’sinde disfaji, %46’sında retrosternal ağrı ve heartburn, %31’inde regürjitasyon görüldü. Ortalama DCI değeri 12.521 ± 4.592 mmHg·s·cm olup, en yüksek DCI değeri 24.000 mmHg·s·cm olarak ölçüldü. Uygulanan İlk basamak tedaviler incelendiğinde % 39’u ( n= 5) trisiklin antidepresan, %46’sı ( n= 6) kalsiyum kanal blokorü, %15’i ( n=2) nitrat kullanmıştı. Bu hastalardan %53,80‘inde (n= 7) ilk basamak tedaviye cevap vardı. İlk basamak tedaviye yanıt olmayan 6 hastadan 2’ sine TCA, 2’ sine POEM, 1’ine KKB uygulanmıştı. İkinci basamak tedavi uygulanan hastalardan 1’inde ikinci seçim tedaviye cevap yoktu Semptomlardan sadece regürjitasyon tedavi yanıtı ile anlamlı düzeyde ilişkili bulundu (p = 0,003); disfaji, göğüs ağrısı ve diğer manometrik bulgularla anlamlı bir ilişki saptanmadı. Tartışma ve Sonuçlar: HE hastalarında en sık görülen semptom disfaji olmasına rağmen, manometrik bulgularla semptomlar arasında doğrudan bir korelasyon gösterilememiştir. Bununla birlikte, regürjitasyonun tedavi yanıtını öngörmede anlamlı bir belirteç olabileceği görülmüştür. Medikal tedaviler (TCA, KKB, nitratlar) çoğu hastada etkili olurken, POEM tedaviye dirençli olgularda başarılı bir alternatif olarak öne çıkmaktadır. Bu bulgular, tedavi algoritmalarının bireyselleştirilmesi gerektiğini ve daha büyük örneklemli çalışmalara ihtiyaç duyulduğunu göstermektedir. Anahtar kelimeler: Hiperkontraktil özofagus, yüksek çözünürlüklü özofagial manometri, DCI, regürjitasyon, POEM, disfaji Anahtar Kelimeler: Hiperkontraktil Özofagus, Yüksek Çözünürlüklü Özofagial Manometri, Dcı, Regürjitasyon, Poem, Disfaji Hypercontractile Esophagus: Evaluation of Clinical, Manometric Features, and Response to Treatment Abstract: Introduction:
Hypercontractile esophagus (HE) is a rare but clinically significant motility disorder that can be diagnosed with high-resolution esophageal manometry (HREM). According to the Chicago Classification v4.0, HE is defined as having a normal integrated relaxation pressure (IRP) but a distal contractile integral (DCI) >8000 mmHg·s·cm in at least 20% of swallows. The relationship 20th UTSAK, 18-19 October 2025, Ankara | 200 between clinical symptoms and manometric findings has not been clearly established. Materials and Methods: In this retrospective descriptive study, the demographic, clinical, endoscopic, manometric, and pH-impedance data of 13 patients diagnosed with HE between 2000 and 2025 at Kocaeli University Gastroenterology Clinic were analyzed. The treatments administered included tricyclic antidepressants (TCA), calcium channel blockers (CCB), nitrates, and peroral endoscopic myotomy (POEM). Treatment response was evaluated according to first- and second-line approaches. Results: Dysphagia was observed in 92% of patients, retrosternal pain and heartburn in 46%, and regurgitation in 31%. The mean DCI value was 12,521 ± 4,592 mmHg·s·cm, and the highest DCI value measured was 24,000 mmHg·s·cm. Among first-line treatments, 39% (n=5) used tricyclic antidepressants, 46% (n=6) used calcium channel blockers, and 15% (n=2) used nitrates. A response to first-line therapy was seen in 53.8% (n=7) of these patients. Of the 6 patients who did not respond to first-line treatment, 2 received TCA, 2 received POEM, and 1 received CCB as second-line treatment. One of the patients who received second-line therapy did not respond. Among symptoms, only regurgitation was found to be significantly associated with treatment response (p = 0.003); no significant relationship was found between dysphagia, chest pain, or other manometric findings and treatment response. Discussion and Conclusion: Although dysphagia was the most common symptom in HE patients, no direct correlation could be demonstrated between symptoms and manometric findings. However, regurgitation appears to be a significant predictor of treatment response. While medical therapies (TCA, CCBs, nitrates) were effective in most patients, POEM stands out as a successful alternative in treatment-resistant cases. These findings suggest that treatment algorithms should be individualized, and that studies with larger sample sizes are needed. Keywords: Hypercontractile Esophagus, High-Resolution Esophageal Manometry, Dcı, Regurgitation, Poem, Dysphagia