Akademik İncelemeler Dergisi, cilt.8, sa.1, ss.93-123, 2013 (Hakemli Dergi)
Asker-sivil ilişkisi birçok gelişmekte olan ülkede olduğu gibi Türkiye’de
de üzerinde tartışmaların yoğun olarak yapıldığı konulardan
birisidir. Demokrasiye geçildikten sonraki dönemde periyodik olarak
gerçekleştirilen darbeler, demokrasinin kurumsallaşmasının önündeki
en önemli engellerin başında gelmektedir. Askerler yönetimi sivillere
devrettikleri dönemlerde bile yönetimi kontrol etmenin yollarını
aramışlardır. Bu bağlamda kendi kontrollerini anayasal bir temele
oturttular. Oluşturulan kurumsal yapı içerisinde asker, sivil yöneticilere
karşı vesayeti tesis etme yoluna gitmiştir. Bu çalışmada Türk ordusunun
sistem içerisindeki konumu incelenmeye çalışılmıştır. Yapılan darbelerin
gerekçeleri, bunu yaparken hangi amacın güdüldüğü ve bunun Türk
demokrasisinin kurumsallaşması üzerindeki etkileri ele alınmıştır.
Askeri darbeler sonrasında ordunun elde ettiği bazı çıkış garantileri
söz konusudur. Bu çıkış garantilerinin neler olduğu da incelenmiştir.
Türkiye’de demokrasinin kurumsallaşması için ordunun konumunun
gözden geçirilerek tam manasıyla seçilmişlerin denetimi altına sokulması
gerektiği sonucuna ulaşılmıştır