Purpose- The aim of this study is to develop the scale of transformation and digitalization in Human Resources Management (HRM) applications. The lack of a scale on the digitalization and transformation of human resource management functions in enterprises constitutes the starting point of the study. It has been observed that the studies, articles, papers and theses type of research generally give theoretical information about HRM and that the studies and knowledge on the application are insufficient. In the studies carried out, current developments are mostly handled as electronic human resources management. However, by looking at human resources management holistically, job design, job analysis, HR planning, training and development, job evaluation, staffing, performance management, wage management, improving the quality of working life, career and talent management, labor relations, labor law, risk management, In addition to creating organizational strategies, a need for scale has emerged in relation to digitalization and transformation in personnel affairs and administrative affairs. Scales are measurement tools that determine the necessary constraints and rules for ordering, classifying or finding their degrees. In order for a scale to be reliable and valid, it should be studied and interpreted in accordance with certain standards and criteria. In this direction, a scale has been developed to determine the transformation and digitalization of enterprises in HRM practices. Design/methodology/approach – In the study, a scale was developed to determine the transformation and digitalization of enterprises in HRM practices. In this context, concepts related to transformation and digitalization in HRM practices were determined, and an item pool was created based on this theoretical basis, and a scale was prepared with the selected items. The universe of the study is 387,309 enterprises that are the subject of the research in Turkey according to the data of TUIK (Turkish statistical institution) 2021 "Basic indicators according to the level of technology in the manufacturing industry", and the sample is determined by the convenience sampling method, one of the non-probability sampling techniques, in order for the enterprises to represent the entire population. Explanatory factor analysis was performed with SPSS Statistics 24.00 program and confirmatory factor analysis was performed with SPSS Amos. After the explanatory factor analysis of the 26-item scale created for transformation and digitalization in HRM practices, it was reduced to 21 items and consisted of 7 sub-dimensions. Findings – Explanatory factor analysis was performed on the 26-item scale created for transformation and digitalization scale development in HRM practices. After the items with a difference of 0.1 between the factor loading values in the factor rotation results were removed from the scale, it was reduced to 21 items and consisted of 7 sub-dimensions. According to the EFA results, the KMO value was found to be .858 and explains 75.49% of the total variance. The factor load values of 21 items constituting the scale were higher than .30. DFA analysis was performed for the scale of transformation and digitalization in HRM applications, and as a result of DFA, it was observed that χ2/sd, GFI, AGFI, CFI, NFI, RMSEA, RMR values were within acceptable limits. When we look at the Cronbach alpha values; .92 for transformation and digitalization in HRM practices, .69 for job analysis, job design dimension, .86 for use of flexible working practices, .67 for human resources planning, procurement and selection dimension, .91 for education, development, career, talent and performance management dimension. It was observed that wage and payments management dimension was .80, improving the quality of work life and occupational health and safety practices dimension was .73, administrative, bureaucratic and social affairs dimension was .87. Discussion- After the digital transformation, the management of human resources has become more human-oriented, more diverse, and therefore more will has emerged in the planning of encouraging works. However, there is no comprehensive study on how businesses should shape their working procedures in order to respond and adapt to changes and new practices in all HR functions, mostly in connection with digitalization. The need to investigate the HRM functions affected by this change with measurable data is the target area of this study. This scale development study will fill the gap in the literature and contribute to future studies on this subject.
Amaç- Bu çalışmanın amacı İnsan Kaynakları Yönetimi (İKY) uygulamalarında dönüşüm ve dijitalleşme ölçeğinin geliştirilmesidir. İşletmelerde insan kaynakları yönetimi işlevlerinin dijitalleşme ve dönüşümünü konu alan bir ölçek olmaması çalışmanın hareket noktasını oluşturmaktadır. Yapılan çalışmaların, üretilen makale, bildiri ve tez türündeki araştırmaların genellikle İKY'ye ilişkin teorik bilgiler verdiği ve uygulama konusundaki çalışmaların ve birikimin yetersiz olduğu gözlenmiştir. Yapılan çalışmalarda mevcut gelişmeler çoğunlukla elektronik insan kaynakları yönetimi olarak ele alınmıştır. Ancak insan kaynakları yönetimine bütünsel olarak bakılarak iş tasarımı, iş analizi, İK planlaması, eğitim ve geliştirme, iş değerlemesi, kadrolama, performans yönetimi, ücret yönetimi, çalışma hayatının kalitesinin geliştirilmesi, kariyer ve yetenek yönetimi, çalışma ilişkileri, iş hukuku, risk yönetimi, organizasyon stratejileri oluşturma yanında özlük işleri ve idari işler konularında dijitalleşme ve dönüşüme ilişki ölçek ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Ölçekler, ölçmeye konu olan özelliklerin sıralanması, sınıflanması veya derecelerinin bulunması için gerekli kısıt ve kuralları belirleyen ölçme araçlarıdır. Bir ölçeğin güvenilir ve geçerli olması için de belirli standart ve kriterlere uygun olarak çalışılmalı ve yorum yapılmalıdır. Bu doğrultuda çalışmada, işletmelerin İKY uygulamalarında dönüşüm ve dijitalleşmelerini belirleyecek bir ölçek geliştirilmiştir. Yöntem- Çalışmada, işletmelerin İKY uygulamalarında dönüşüm ve dijitalleşmelerini belirleyecek bir ölçek geliştirilmiştir. Bu kapsamda İKY uygulamalarında dönüşüm ve dijitalleşme ile ilişkili kavramlar tespit edilmiş ve bu teorik temele dayalı bir madde havuzu oluşturularak, seçilen maddeler ile bir ölçek hazırlanmıştır. Çalışmanın evrenini, TÜİK (Türkiye istatistik kurumu) 2021 yılı “İmalat sanayinde teknoloji düzeyine göre temel göstergeler” verilerine göre Türkiye geneli araştırmaya konu olan 387.309 işletme olup, örneklemi ise işletmelerin tüm kitleyi temsil etmesi için olasılıklı olmayan örneklem tekniklerinden kolayda örnekleme yöntemi ile 398 işletme belirlenmiştir. SPSS Statistics 24.00 programı ile açıklayıcı faktör analizi ve SPSS Amos ile doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. İKY uygulamalarında dönüşüm ve dijitalleşme için oluşturulan 26 maddelik ölçeğin açıklayıcı faktör analizi sonrası 21 maddeye indirgenmiş ve 7 alt boyuttan oluşmuştur. Bulgular- İKY uygulamalarında dönüşüm ve dijitalleşme ölçek geliştirme için oluşturulan 26 maddelik ölçeğe açıklayıcı faktör analizi yapılmıştır. Faktör döndürme sonuçlarındaki faktör yük değerleri arasındaki farkı 0.1’ den olan maddeler ölçekten çıkarıldıktan sonra 21 maddeye indirilmiş ve 7 alt boyuttan oluşmuştur. AFA sonuçlarına göre KMO değeri .858 olarak bulunmuş ve toplam varyansın %75,49’ sını açıklamaktadır. Ölçeği oluşturan 21 maddenin faktör yük değerleri .30’ dan yüksek çıkmıştır. İKY uygulamalarında dönüşüm ve dijitalleşme ölçeği için DFA analizi yapılmış olup DFA sonucunda χ2 /sd, GFI, AGFI, CFI, NFI, RMSEA, RMR değerlerinin kabul edilebilir uyum sınırları içinde yer aldığı gözlenmiştir. Cronbach alfa değerlerine baktığımızda; İKY uygulamalarında dönüşüm ve dijitalleşmenin .92, iş analizi, iş tasarımı boyutunun .69, esnek çalışma uygulamalarının kullanımı boyutunun .86, insan kaynakları planlaması, temini ve seçimi boyutunun .67, eğitim, geliştirme, kariyer, yetenek ve performans yönetimi boyutunun .91, ücret ve ödemeler yönetimi boyutunun .80, iş hayatının kalitesini geliştirme ve iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları boyutunun .73, idari, bürokratik ve sosyal işler boyutunun .87 olduğu gözlenmiştir. Tartışma – Dijital dönüşümün ardından insan kaynaklarının yönetimi daha insan odaklı, daha çeşitli hale gelmiş ve bu nedenle teşvik edici işlerin planlanmasında daha fazla irade oluşmuştur. Ancak çoğunlukla dijitalleşme ile bağlantılı olarak İK fonksiyonlarının tümünde gerçekleşen değişikliklere ve yeni uygulamalara işletmelerin yanıt vermek ve uyum sağlamak için çalışma usullerini nasıl şekillendirmesi gerektiğine dair kapsamlı bir çalışma bulunmamaktadır. Ölçülebilir veriler ile bu değişimden etkilenen İKY işlevlerinin araştırılması ihtiyacı bu çalışmanın hedef alanıdır. Yapılan bu ölçek geliştirme çalışması literatürdeki boşluğu doldurarak, gelecekte bu konuda yapılacak çalışmalara katkı sağlayacaktır.