Akademik Veri Yönetim Sistemi
Turkish journal of haematology : official journal of Turkish Society of Haematology, cilt.42, sa.4, ss.265-280, 2025 (SCI-Expanded, Scopus, TRDizin)
Objective: Patients with large B-cell lymphoma (LBCL) who are relapsed/refractory (R/R) after frontline therapy have traditionally experienced highly unfavorable outcomes. The development of T-cell redirecting therapies is rapidly changing that outlook, but costs and infrastructural challenges limit access to these innovative therapies. This study was conducted to document the shortcomings of management in the absence of regular access to T-cell redirecting therapies in a contemporary patient population and define the subgroups with the most urgent need for accessing innovative treatments. Materials and Methods: The second-line management strategies and outcomes of a large real-world LBCL cohort from Türkiye were retrospectively analyzed with the participation of 9 centers from 4 different geographical regions. Results: Despite the contemporary nature of the treatment strategies (2012-2024), there was no regular access to novel agents. The median progression-free survival after the first progression (PFS-2) was 6.9 months. Fewer than one-fourth of all patients (24.3%) received transplantation following a response to second-line therapy, constituting the only subgroup to benefit from standard care (2-year PFS-2: 67.8%). The remaining 295 patients (75.7% of the cohort) had median survival of 6.1 months and 2-year PFS-2 of 10.3%. Progression within a year from diagnosis, non-curative intent at the second line of therapy, and failure of curative second-line therapy were key adverse features for a dismal prognosis, with median survival durations of 8.8, 2, and 7.4 months, respectively. Conclusion: The current therapeutic strategy of intensive chemoimmunotherapy followed by autologous transplantation yields a reasonable chance of survival for only one-fifth of patients. The findings of this study emphasize the urgent need for expanding access to T-cell redirecting approaches in R/R LBCL for early progressors, transplant-ineligible cases, and patients who fail intensive second-line regimens. Amaç: Birinci sıra tedavi sonrası nükseden/tedaviye dirençli (R/R) büyük B-hücreli lenfoma (BBHL) hastalarında prognoz kötüdür. Bispesifik ve CAR-T tedavilerin geliştirilmesi bu tabloyu hızla değiştirmektedir, ancak maliyetler ve altyapısal zorluklar bu yenilikçi tedavilere erişimi sınırlamaktadır. Bu çalışma, güncel bir hasta popülasyonunda bispesifik ve CAR-T tedavilerine rutin erişimin olmadığı bir sağlık sistemindeki eksikliklerini ortaya koymak ve yenilikçi tedavilere erişime en acil ihtiyaç duyan alt grupları tanımlamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Gereç ve Yöntemler: Türkiye’den 4 farklı coğrafi bölgedeki 9 merkezin katılımıyla geniş bir gerçek yaşam BBHL kohortunun ikinci basamak tedavi stratejileri ve sonuçları geriye dönük olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Tedavi döneminin günümüzü temsil etmesine rağmen (2012-2024) yeni ajanlara rutin erişim olmadığı belgelenmiştir. İlk progresyondan sonraki medyan progresyonsuz sağkalım (PFS-2) 6,9 ay olarak saptanmıştır. Tüm hastaların dörtte birinden daha azı (%24,3) ikinci basamak tedaviye yanıt sonrası transplantasyona ilerleyebilmiş ve bu grup standart yaklaşımlardan fayda gören tek alt grubu oluşturmuştur (2 yıllık PFS-2: %67,8). Kohortun geri kalanını oluşturan 295 hastanın (%75,7) medyan sağkalımı 6,1 ay ve 2 yıllık PFS-2’si %10,3 saptanmıştır. Tanıdan sonraki bir yıl içinde progresyon, ikinci basamak tedavinin küratif potansiyelli olmaması ve küratif ikinci basamak tedavilerin başarısızlığı kötü prognoz için temel olumsuz özellikler olup; bu gruplarda medyan sağkalım süreleri sırasıyla 8,8 ay, 2 ay ve 7,4 ay olarak bulunmuştur. Sonuç: Yoğun kemo-imünoterapiyi takiben otolog transplantasyondan oluşan güncel tedavi stratejisi, hastaların yalnızca beşte biri için makul bir sağkalım şansı sunmaktadır. Bu çalışmanın bulguları, erken progresyon gösteren hastalar, transplantasyona uygun olmayan hastalar ve yoğun ikinci basamak rejimlere yanıt vermeyen hastalar için R/R BBHL’de bispesifik ve CAR-T tedavilerine erişimin acil bir ihtiyaç olduğunu vurgulamaktadır.