20. Ulusal Sinirbilim Kongresi, İstanbul, Türkiye, 19 - 23 Ekim 2022, ss.98
Pioglitazonun sıçan sosyal izolasyon stres modelinde kognitif ve anksiyete-benzeri davranışlar üzerindeki etkileri
Gülşen Çelebi1, Semil Selcen Göçmez1, Tijen Utkan1
1Kocaeli Üniversitesi, Tıp
Fakültesi, Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı, Kocaeli, Türkiye
Amaç: Kronik stresin başlıca kaynaklarından biri olan
erken yaşlardan itibaren sosyal izolasyonun, beyin gelişimini ve yetişkinlik
dönem davranışlarını olumsuz etkilediği gösterilmiştir. Sosyal olarak izole edilmiş
sıçanlarda, grup halinde barındırılan kontrollere göre öğrenme-bellek
bozukluklarının ve artmış anksiyete-benzeri davranışlarının bulunduğu önceki
çalışmalarda gösterilmiştir. Araştırmacılar, son yıllarda pioglitazonun
antidiyabetik etkisinin yanı sıra antiinflamatuar, antioksidan ve antidepresan
etkileri olduğunu bildirmişlerdir. Ayrıca pioglitazon, psikiyatrik ve
nörodejeneratif hastalıklarda test edilmiştir. Bu çalışmada, sıçan sosyal
izolasyon stres modelinde pioglitazonun kognitif fonksiyonlar ve
anksiyete-benzeri davranışlar üzerindeki etkilerini araştırdık.
Gereç ve Yöntem: Erkek Wistar sıçanlar kontrol, kontrol+pioglitazon, sosyal izolasyon
(SI), SI+pioglitazon olmak üzere 4 gruba ayrıldı (n=12/her
grup). Sosyal izolasyona maruz bırakılan sıçanlar, 21 günlük yaştan itibaren 8
haftalık izolasyon protokolü boyunca bireysel olarak barındırıldı. Pioglitazon
(30mg/kg, p.o), kontrol+pioglitazon ve SI+pioglitazon gruplarına izolasyon
protokolünün son 16 günü uygulandı. İzolasyon süresinin sonunda sıçanlar, kognitif
fonksiyonlarının değerlendirilmesi için Morris su labirenti (MWM) ve pasif sakınma (PA) testlerine tabi tutuldu. Anksiyete-benzeri davranışları araştırmak
için yükseltilmiş artı labirent (EPM) testi uygulandı. İstatistiksel farklılıkları
değerlendirmede tek yönlü ANOVA posthoc Tukey testi kullanıldı. p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul
edildi.
Bulgular: PA
testinde retansiyon latensi, MWM testinde kaçış platformu kadranında
geçirilen süre ve EPM testinde açık kollarda geçirilen süre sosyal izolasyon
grubunda kontrollere göre anlamlı olarak azaldı (p<0,05), ancak pioglitazon tedavisi bu değerleri SI grubuna göre
anlamlı olarak artırdı ve kontrollere geri döndürdü.
Sonuç: Pioglitazon, sosyal izolasyona maruz bırakılan
sıçanlarda gelişen anksiyete-benzeri davranışları ve bozulmuş duygusal ve
uzaysal bellek fonksiyonlarını geri döndürdü. Bu çalışmanın sonuçları, pioglitazonun,
SI stresinde kognitif fonksiyonları iyileştirme ve anksiyolitik etki potansiyeline
sahip olabileceğini göstermektedir.
Anahtar sözcükler: sosyal izolasyon, pioglitazon, anksiyete,
kognitif fonksiyon, stres
The
effects of pioglitazone on cognitive and anxiety-like behaviors in rat model of
social isolation stress
Gülşen Çelebi1, Semil Selcen Göçmez1, Tijen Utkan1
1Kocaeli University, Faculty of
Medicine, Department of Medical Pharmacology, Kocaeli, Turkey
Objectives:
Social isolation since the early-life,
one of the major sources of chronic stress, has been shown to adversely affect
the brain development and adult behaviors. Previous studies have shown that compared
to group-housed controls, learning-memory impairments and increased anxiety-like
behaviors have been found in socially isolated rats. Researchers have recently reported that pioglitazone has
anti-inflammatory, antioxidant and antidepressant effects as well as its
antidiabetic effect. Moreover, pioglitazone has been tested in psychiatric and
neurodegenerative diseases. In this study, we investigated the effects of
pioglitazone on cognitive functions and anxiety-like behaviors in the rat model
of social isolation stress.
Methods: Male Wistar rats were divided into 4 groups (n=12/each
group): control, control+pioglitazone, social isolation (SI), SI+pioglitazone. Rats
exposed to social isolation were housed individually starting the age of 21
days during the 8-week isolation protocol. Pioglitazone (30mg/kg, p.o.) was
administered to rats in control+pioglitazone and SI+pioglitazone for last 16
days of isolation protocol. After isolation period, rats were subjected to Morris
water maze (MWM) test and passive avoidance (PA) test to assess the cognitive
functions. Elevated plus maze (EPM) test was performed to explore the anxiety-like
behaviors. In order to determine significant differences, one way ANOVA
followed by Tukey posthoc test was used. p<0.05
was considered statistically significant.
Results: The retention latencies in PA test, the time spent in
the escape-platform quadrant in MWM
test and the time spent in open arms in EPM test were significantly
decreased in SI group compared to controls (p<0.05),
however pioglitazone treatment significantly increased these values compared to
SI group and reversed to the controls.
Conclusion: Pioglitazone reversed the anxiety-like behavior and emotional
and spatial memory dysfunctions developed in socially isolated rats. These data
suggest that pioglitazone may have the potential to improve cognitive functions
and have anxiolytic effects during SI stress.
Keywords: social isolation, pioglitazone, anxiety, cognitive function,
stress